من یک زنم...

روزنوشت های یک زن...

من یک زنم...

روزنوشت های یک زن...

روزهای بی تو

روزها از پی هم گذشتند...
یکی پس از دیگری....
ساعت ها ودقایق و لحظه ها هم بی تو گذشتند
یکی پس از دیگری..
دیگر خاطرم نیست کی وارد زندگیم شدی؟
دیگر به یادم نمی آید تو خواهی آمد...


وعده ها از پس هم

وعده
وعده
وعید
کاش می دانستی این تکرارهای پی در پی، این وعده های بی سرانجام، این روزهایی که نیامده ، می روند چطور فرسوده ام کردند
آن قدر که که بوی کهنگی  لاشه ام مرا نیز می آزارد...


مرا ببخش که دیگر آمدنت را باور ندارم

مرا ببخش که همه ی باورهایم مثل تن و روح و جانم فرسوده
مرا ببخش که دیگر توانی برای باور وعده های بی سرانجامت ندارم...

مهم نیست...

مهم نیستــــ اگر انـسـان بـرای کـسی که دوسـتـش دارد غـرورش را از دستـــــ بـدهـد ؛
امـا فـاجـعـه اسـتــــــ اگر بـه خـاطـر حـفـظ غـرور ، کـسی را که دوسـتـــــ دارد از دستـــــ بـدهـد .


ویـلـیـام شکـسـپـیـر

همیشه...

هـمـیـشـه حـرفـی بـزن، کـه بـتـوانی آنـرا بـنـویـسی
چـیـزی را بـنـویـس، کـه بـتـوانـی آنـرا امـضـاء کـنـی
وچـیـزی را امـضـاء کـن کـه بـتـوانی پـایـش بـایـسـتی


" نـاپـلـئـون بـنـاپـارتـــــــ "...

وفا نکردی

وفا نکردی و کردم، خطا ندیدی و دیدم
شکستی و نشکستم، بُریدی و نبریدم

اگر ز خلق ملامت، و گر ز کرده ندامت
کشیدم از تو کشیدم، شنیدم از تو شنیدم

کی ام، شکوفه اشکی که در هوای تو هر شب
ز چشم ناله شکفتم، به روی شکوه دویدم

مرا نصیب غم آمد، به شادی همه عالم
چرا که از همه عالم، محبت تو گزیدم

چو شمع خنده نکردی، مگر به روز سیاهم
چو بخت جلوه نکردی، مگر ز موی سپیدم

بجز وفا و عنایت، نماند در همه عالم
ندامتی که نبردم، ملامتی که ندیدم

نبود از تو گریزی چنین که بار غم دل
ز دست شکوه گرفتم، بدوش ناله کشیدم

جوانی ام به سمند شتاب می شد و از پی
چو گرد در قدم او، دویدم و نرسیدم

به روی بخت ز دیده، ز چهر عمر به گردون
گهی چو اشک نشستم، گهی چو رنگ پریدم

وفا نکردی و کردم، بسر نبردی و بردم
ثبات عهد مرا دیدی ای فروغ امیدم؟
  مهرداد اوستا

آیه خانوم



سه ساله آیه خانوم در ذهن و روح  وزندگی من و ما شکل گرفته...

ماه رمضان سه سال پیش بود...

می خواستم اینجا به "آیه جون" بگم:در فکر و روح و ذهن و یاد و خاطر من و ما زنده ای...

به یادتیم که تولدت معنویت را در ذهن و یادمان را جشن گرفتیم.

آیه عزیز، هرگز ندیدمت...ندیدیم...

ولی تا ابد با ما خواهی بود...

دوستت داریم، به یاد کسی که نام و یاد ترا  در زندگی من و ما متبلور کرد...

نامت تا ابد جاویدان خواهد ماند.