امروز بارها و بارها این ترانه رو گوش دادم...نمی دونم چرا سیر نمیشم. روحم ولعی عجیب برای شنیدن دوباره اش داره...
راستی؟ نگفتی چرا؟؟؟؟
دیدمت...
آهسته پرسیدمت...
خواندمت....
بر ره گل افشاندمت....
آمدی....
بر بام جان پر زدی....
همچون نور...
بر دبده بنشاندمت...
بردمت تا کهشان های عشق....
پر کشان تا بی نشان های عشق...
گفتمت افتاده ام در پای عشق...
زندگیست رویای زیبای عشق....
می روی...
چون بوی گل از برم...
رفتنت کی می شود باورم؟؟؟؟
بوده ای چون تاج گل بر سرم....
تا ابد یاد تو را می برم...
سلام دوست من.
شعر که زیبا بود.مرسی.اما منظور رو باید مخاطبت بفهمه دوست من!
اگه دوست داشتی راجع به مطلب "4 روز,4عروسک!..." نظر بده.مرسی.